واکاوی غفلت با توجه به آموزه های علوی

این پژوهش پس از بیان معنای لغوی و اصطلاحی و معرفی حوزه ی معنایی غفلت و مراتب آن، به ذکر اقسام این واژه از منظر امام علی ع؛ شامل غفلت از خویشتن، مبدأ عالم، فتنه ها و فسادها، معاد، کمال انسانی، آیات الهی، امر به معروف و نهی از منکر، ترک معاصی و ... پرداخته و نشانه های غافلان هم چون ، بی فکری، سرگرمی، بیهوده گذراندن عمر، پند نگرفتن از حوادث دنیا، نداشتن رهبر، هم نشینی با گناه کاران و ... را مطرح می کند. پس از آن به عوامل غفلت زا مانند دنیاگرایی، ضعف ایمان و نیت، جهل و نادانی، مشورت نکردن با اهل نظر، آرزوی دراز و .... اشاره و هر عامل را با روایات رسیده از امام علی(ع) تبیین می کند. در بیان آثار سوء غفلت از دیدگاه امام علی (ع) به قساوت قلب، مرگ قلب، خودباختگی، هلاکت زودرس، طرب انگیزی، فساد اعمال و ... اشاره می شود. در پایان به راه کارهای رهایی از غفلت هم چون تفکر، یاد خدا، وعظ و موعظه، زمان شناسی، بصیرت افزایی، مرابطه نفس و .... به عنوان زمینه رهایی از غفلت؛ پرداخته می شود.